สวัสดี(อีกครั้ง)คันไซ

และแล้วผมก็แบกเป้เดินทางมาคันไซอีกครั้ง ครั้งนี้ด้วยความคันและโปรโมชั่นของ AirAsiaGo ที่ให้ใช้ point แลกซื้อตั๋วราคาพิเศษก็ไม่ไดสนใจอะไรมากมาย มีเวลาตัดสินใจแค่ 24 ชั่วโมงก็กดแลกซื้อมาเลย
ปรับเปลี่ยนย้ายที่นั่งมาอยู่ Quiet zone เรียบร้อย (ทำให้ชีวิตดีขึ้นเยอะ) นั่ง ๆ นอน ๆ มาอย่างสบายดีเลยแหละ แต่ที่แย่ของการบินมาคันไซกับ AirAsia ก็คือ
“เวลาที่มาถึงคันไซมันดึกมาก” คือบินมาถึงสี่ทุ่มห้าสิบนาทีมันจะไม่ทันเวลาขึ้นรถไฟเข้าเมืองแน่นอน!
ผมลองทำเวลาดูซิ…แบกเป้มา ไม่ต้องรอกระเป๋า เดินออกจากเครื่องบินเป็นกลุ่มแรก เดินจ้ำพรวด ๆ ๆ ไปขึ้นรถไฟต่อมา terminal 1 ก่อนใคร (เพราะมาหลายครั้งแล้วไม่มีอะไรให้ฉงน) …จ้ำ ๆ ๆ ๆ มาถึงตรง ตม.

เชร้ดดดดดด!!! ประชาชนสองแสนแปดหมื่นสี่พันเจ็ดสิบหกคนยืนอัดกันเต็มไปหมด

“ประชากรชาวจีน” แทบทั้งนั้นครับ!!! ก็ล้งเล้งแออัดยัดเยียดกัน เข้าคิว แซงคิว อย่างเป็นระเบียบแบบจีน ๆ (เพลียจิตมาก)

มีการกรีดร้อง โห่ฮาป่า ตะโกนด่ากันและด่าเจ้าหน้าที่เป็นระยะ ๆ …

กว่าผมจะผ่าน ตม. ออกมาได้ก็กินเวลาไป 4 ชั่วโมงเต็ม ๆ
สรุปว่าอาการที่ช้าก็เพราะว่า
บรรดานักท่องเที่ยวชาวจีน(ที่จำนวนมหาศาล) ส่วนใหญ่นั้นไม่ได้กรอกใบ ตม. ที่ได้รับไป หรือไม่ก็กรอกผิด เอาใบเปล่า ๆ แนบพาสปอร์ตไปกันเยอะมากกก คราวนี้มันก็ผ่านไปไม่ได้สิ เจ้าหน้าที่ต้องบอกให้เขียนทีละคน ๆ ๆ ๆ บางคนสื่อสารไม่รู้เรื่องก็กรีดร้องโหยหวนร่ำไห้เหมือนแสดงละครไทย!!!

กว่าจะผ่านออกมาได้แทบหมดแรง

คราวนี้จะไปไหนรอดล่ะ? ต้องหาของกินก่อนล่ะ ดีที่มีร้าน Matsuya เปิด 24 ชั่วโมงเลยจัดอาหารไปซะ!

คราวนี้ถึงเวลานอนในสนามบินรอเช้าละ… หมดครับ…บรรดาเก้าอี้ทุกตัวเจอพี่จีนจองกันหมด นอนเป็นหมู่บ้านไปเลยงั้น!!! เราเหลือที่นอนก็คือซอกข้างบันใดเลื่อนอันแสนสุข

นอนหลับได้สองชั่วโมงครับ…เสียงโฆษณาจากตู้ข้างหัวก็ดังขึ้นมาเรื่อย ๆ จนต้องตื่น 5555555

เดี๋ยวจะไปอาบน้ำที่ KIX Lounge ก่อนเข้าเมืองครับผม ขอพลังจงอยู่กับเรา

Ohayo!!!